Wens
En? Gekregen wat je wilde? Of heb je nog wat op je (Kerst)verlanglijst staan? Maar wat nu als je verlangen nog verborgen is, of nog te kwetsbaar om zelfs maar op te schrijven?
Praktijk
Onlangs had ik een sessie met een cliënt. Hij komt uit de technologie-branche, zoekt nieuw werk en is inmiddels zover dat hij drie functies om te onderzoeken heeft. Maar voor hij verder gaat met netwerken en solliciteren wilde hij graag het nog wat vernauwen en focussen, om de komende weken ook slim met zijn tijd en energie om te gaan.
Focussen
Ik stel voor om mijn TrechterModel te gebruiken. Daarmee krijg je inzicht in wat belangrijk voor je is, hoe die in relatie staan tot de functies die je wilt uitoefenen en wat je belemmert om dat werk te gaan doen. Of zelfs om die functie alleen nog maar te gaan onderzoeken.De cliënt is akkoord en schrijft drie functies op die in het verlengde van zijn vorige baan liggen.
“Gaat vanzelf”
Mede omdat het hier een cliënt op hoog werk- en denkniveau betreft, moedig ik hem nog eens aan om de mogelijkheid van twee functies tegelijk te overwegen, eventueel in deeltijd. Vaak kunnen deze mensen namelijk meerdere beroepen uitvoeren op uitstekend of heel acceptabel niveau. Typische uitspraken zijn dan: “ Ik kook thuis beter dan in een restaurant, ook onder tijdsdruk”, “Voor zulke computerproblemen hoef je toch niet iemand te betalen”? “Hoe moeilijk kan het zijn om een huis of werkplek op te ruimen en ordelijk in te richten ?” “Ik schrijf in magazines en dat wordt dan best veel gelezen”. “Als je een beetje de informatie bijhoudt is het heel eenvoudig om een nieuwe koptelefoon/ tablet/ zorgverzekering te kiezen”, “Ik heb mijn nieuwe tuin in mijn hoofd al in detail ingericht; daar heb geen papier en potlood voor nodig”, “Je kan toch voelen wat er is”?
En zodoende komt het, dat mijn cliënt datgene wat hij nu als hobby doet er nog als werkoptie bijschrijft.
Mogen en durven
Hij werkt de eerste drie opties uit, wat al verrassende inzichten en veel ruimte in zijn hoofd en hart geeft. Als hij aan de vierde optie toe is, komt er een enorme smile op zijn gezicht. “Ja! Dat werk! Of eigenlijk, die hobby! Als je die toch eens als werk kunt uitvoeren”! Ik had in de afgelopen tijd staaltjes van zijn hobby mogen zien en ik was onder de indruk van het niveau, de zorgvuldigheid en de liefde waarmee hij -als vrijetijdsbesteding- dingen maakt.Er verschijnt een frons op zijn gezicht en hij knijpt zijn ogen dicht. “Wat is het probleem”, vraag ik?
Hij vertelt: als hij die optie zou kiezen zou hij eigenlijk kunstenaar zijn. En omdat bij wat voor hem belangrijk is o.a. staat: “Relevantie hebben” “De wereld verbeteren”, “Mensen helpen”, was er natuurlijk geen sprake van dat hij “Kunstenaar” zelfs maar op zou kunnen schrijven, of zichtbaar kon maken.
Moed
Mijn brein speurt naar een manier om verder te komen. Ik herinner me een gesprek met een collega-coach. Zij kwam op het idee van speciale inkt, in het geval er iets onuitspreekbaars is. Ik heb daarna prompt zo’n pen gekocht en hij ligt in ongeopende verpakking bij de andere spullen in mijn goedgevulde werkkamer. Ik vraag aan de cliënt of hij de pen in elkaar wil zetten. Mijn tamelijk technische cliënt krijgt ‘m niet direct werkend met alle speciale functies. “Dit is niet een gevalletje RTFM”?, vraag ik, als altijd bereid om liefdevol te plagen. “Nee, zeker niet” zegt de cliënt. Hij zet de pen in elkaar en hij schrijft met deze pen, die speciale, onzichtbare inkt heeft, het woord “kunstenaar”.
Ik ga fluisterend het gesprek verder; als een geheim. Hij vindt het een goedmoedige rotstreek van me. Want ook al was zijn verlangen om kunstenaar te zijn onzichtbaar en geheim, hij had het nu toch op papier gezet en de wereld in gezet. Maar het is onzichtbaar. Er zit een lamp ingebouwd in de pen, met speciaal licht dat de woorden zichtbaar maakt. Maar helaas, de batterijtjes zijn op. Ik hou van metaforen en ik zeg, nog steeds fluisterend: “Tja, als je geen energie hebt of toevoegt aan je verlangen, hoe kun je dan jouw licht er op laten schijnen of hoe kan het dan zichtbaar zijn”? In mijn hoofd plopt vliegensvlug op: “Ja hallo Erica , jij levert deze pen zonder opgeladen batterijtjes erbij, is dat fair?”. Maar de cliënt laat me er mee weg komen. Pfjoe.
Hij heeft meer dan genoeg om over te mijmeren en actie te ondernemen en we sluiten de sessie af.
Zichtbaar
Mocht jij nu ook een verlangen hebben, geheim of niet? Maak het zichtbaar, laat het weten, met alle licht en liefde die het nodig heeft. Een gratis kennismakingsgesprek of een sessie met mij helpt je zeker verder. En is Verlichtend in alle opzichten 🙂